Australia,  de reis gaat verder naar Airlie Beach


Nadat we onze oude kennissen in Childers gedag hadden gezegd zijn we nog even in Bundaberg wezen kijken, even gemaild, maar daarna toch echt door naar het onbekende, via een klein gehucht dat luisterde naar de naam Miriam Vale zijn we doorgereden naar Gladstone alwaar we een camping hebben gezocht voor de nacht. Er leek ons niet zoveel te beleven in Gladstone en daarom zijn we de volgende dag maar gelijk doorgereden. In Rockhampton aangekomen leek het ons wel een goed idee om door te rijden naar de kust en daar een camping op te zoeken. Dat was dus een goed idee, we hebben heerlijk een paar dagen daar op de camping gestaan, zijn het zingende schip op gaan zoeken, maar we hoorden niks, waarschijnlijk waaide het niet hard genoeg. Verder hebben we nog een dag op het strand gezeten. Dinsdag 28 augustus weer vertrokken. Nog steeds naar het noorden, aan het eind van de middag kwamen we aan in Maryborough, daar hadden ze precies 1 camping, naast de snelweg, dus daar maar gecampeerd. En de volgende dag snel weer verder gereden. En zo kwamen we in Mackay, daar een camping in het centrum opgezocht. Ook maar weer een rustdag opgenomen, zodat we even bij de haven konden kijken en verder lekker uitrusten. Op 31 augustus zijn we weer verder gereden om uiteindelijk aan te komen in Airlie Beach. Het volgende punt op de agenda.

Na aankomst in Airlie Beach , of afgekort Airlie, eerst maar even wat informatie gehaald. Over wat er zoal te doen is en welke zeiltrips er allemaal zijn, dat zijn er dus aardig wat. Na enig zoeken en selecteren uiteindelijk een boot uitgezocht, voor Chris, want Esmarijn besloot om maar lekker een paar dagen van de rust te genieten terwijl Chris zich lekker kon uitleven op een zeilboot. Het werd dus de Freighttrain, een ex-raceboot. Die vertrok op maandag, dus eerst nog een paar dagen rustig aan, zaterdag nog naar een zeilrace gekeken, maar die was ver op het water, dus verder weinig van te zien. Zondag lekker bij lagoon gelegen, beetje zwemmen, beetje lezen, verder weinig bijzonders gedaan. En maandag was het zover, de zeiltocht. 's Ochtends werd Chris door Esmarijn naar de haven gebracht en daar begon het feest. Na het aan boord klimmen eerst een veiligheids praatje. Daarna voeren we de haven uit en konden de zeilen worden gehesen, er waren er een aantal die nog niet eerder hadden gezeild en die kregen les. De rest kon rustig relaxen. We hebben drie dagen op de zeilboot gezeten, aardige stukken gezeild en tussendoor elke dag wel een keer gesnorkeld en verder een paar keer gezwommen, een aantal whitsunday eilanden aangedaan. En een paar wandeltochten gemaakt. Al met al een erg mooie ervaring en voor we het wisten waren de drie dagen alweer om. Gelukkig stond Esmarijn alweer te wachten. Zij had in de tussentijd lekker rustig aan gedaan, een beetje gelezen en tegen een oude collega van het avocadoplukken aangelopen. Dat resulteerde weer in een etentje op donderdag avond, en na het eten nog wat drinken. En wat blijkt, komen we nog een avocado plukker tegen, die blijkt al anderhalve maand in Airlie te zitten. Zo zie je maar weer, het is een klein wereldje. Vrijdag zijn we weer verder vertrokken, we zijn nog een paar honderd kilometer van Cairns verwijderd, maar de volgende stop is Townsville, zo'n 200 kilometer boven Airlie.